Wat doe je op hdm?

Op dit moment ben ik voor het 2e jaar trainer/coach van Heren 1. Daarnaast probeer ik de coaches van de jeugd, zoals Ivar en Erik van tips en advies te voorzien. In de Hoofdklasse is het spel van een andere orde. Alles moet kloppen en wat niet perfect is krijg je als een boomerang terug. Zo kwamen we er vorig jaar achter dat de spelers niet alle noodzakelijke basistechnieken beheersten. Flatsen en de backhandslag waren perfect, maar de hoge fore-hand slag, het perfect aannemen met de fore- en backhand, het uit de loop pushen en slaan waren niet hoofdklasse waardig. Alles gaat in de hoofdklasse harder en sneller. Een stuiterende bal stoppen of tegen houden is heel wat anders dan een bal controleren. Elke bal die 10 centimeter van je stick stuit wordt genadeloos afgestraft. Daar zijn we nu bij Heren1 en de jeugd weer flink op gaan trainen. Dat is ook het leuke van jonge teams. Ze willen leren en pakken adviezen snel op. 

Het succes van vorig jaar, met dit jonge team, is een jongensroman waardig. Voor aanvang van het nieuwe seizoen waren veel belangrijke spelers vertrokken en een paar dragende spelers twijfelden of zij zouden terugkeren. Het zou volgens velen  een jaar van degradatie hockey worden. Toen echter het verhaal begon rond te zingen dat het “oude “ succesvolle  JA1 weer bij elkaar zou komen, ging het snel met dit ‘vriendenteam’. Bij de start van de competitie was het nog afwachten waar we zouden eindigen, maar na de eerste gewonnen wedstrijd voelde je dat er iets bijzonders stond te gebeuren. Het team kwam in een flow terecht van onoverwinnelijk- en onverzettelijkheid en hebben iedereen verbaasd doen staan. In de periode van september t/m de laatste wedstrijd moest er steeds worden gewonnen, elke misstap was fataal. Ga met die druk als jong team maar eens om. Maar ze deden het wel en een Waterloo werd nooit gevonden. Met promotie naar de beste competitie in de wereld tot gevolg. Hoe uniek. 

Maar eigenlijk zijn we te vroeg gepromoveerd. Dit jaar moet er in een sneltreinvaart worden gebouwd naar een ander niveau. En met, op twee spelers en een keeper na, hetzelfde team als vorig seizoen is dat lastig. Slechts een keer gelijk spelen en de rest verliezen, dat is niet leuk kan ik je verzekeren. Desondanks is het geweldig om te zien hoe goed de sfeer onderling nog is. De jongens doen belangrijke ervaring op en leren veel. Ze zijn ook erg leergierig. Het zou zo mooi zijn als ze deze fase overleven en in de Hoofdklasse blijven. Dàn is er volgend jaar veel mogelijk.  

Het doel dit jaar, buiten handhaven, is dan ook om ons te blijven ontwikkelen. Ikzelf heb in het verleden gehockeyd bij AMHC  te  Hendrik Ido Ambacht, mijn huidige woonplaats.  Vanwege knieproblemen was ik genoodzaakt te stoppen, maar aangezien ik gek op het spelletje was en betrokken wilde blijven, ben ik een trainer coach opleiding gaan volgen. 

Al na een seizoen werd ik door Victoria benaderd. Het eerste jaar werden we kampioen en promoveerden naar de hoofdklasse. Het 1e jaar in de Hoofdklasse werden we zelfs 7e van Nederland. Helaas gingen toen veel spelers weg en met een vrij nieuw team degradeerden we, om uiteindelijk het jaar daarop weer te promoveren. Ja wat dat betreft heb ik het nodige wel meegemaakt.

Daarna werd ik door hdm benaderd. Het tijdperk Diederik Donk en Wouter van Pelt. Met hen heb ik veel successen mogen behalen als coach. Vervolgens de nodige clubs getraind en gecoached. Rotterdam, sabbatical, Dragons, HGC, Victoria en nu weer bij hdm waar ik het enorm naar mijn zin heb. 

Wat doe je als je niet op hdm bent?

Ik ben nu met vervroegd pensioen. Daarvoor was ik regiomanager en de laatste twee jaar programma manager binnen een grote zorginstelling. Ik ben vooral geïnteresseerd in de persoonlijke ontwikkeling van mensen. Daar ligt een belangrijke parallel met de begeleiding van een hockey team. Om een goede speler te worden moet je als mens ontwikkelen. Voor mij was het een keuze om altijd een combinatie werk en hockey te behouden. Anders vind ik het te beperkt worden. Maar er moet wel een balans gevonden worden tussen willen winnen en relativeren. Dat heb ik met name van Wouter van Pelt geleerd. Die altijd wil winnen!

Daarnaast zijn mijn partner Marjan en ik al 45 jaar samen en hebben we twee volwassen kinderen, een zoon en dochter. Alleen de zoon heeft ook gehockeyd.

Je lijkt me een echte bouwer en creatieveling?

Ja ik ontwikkel graag en heb in mijn werk ook altijd gezocht naar andere, betere manieren om vraagstukken aan te kaarten of te ervaren. Het leukste voorbeeld daarvan is het spel KOKO dat ik heb ontwikkeld.  Een ethisch dilemma spel om voelbaar en inzichtelijk te maken hoe mensen in een zorginstelling dagelijks met problemen te maken hebben die we niet altijd zien. Het is een bordspel met kaartjes (normen/waarden, organisatie en beleving) die opdrachten geven. Zo is er bv een staarbril die je opzet en de beleving geeft van iemand die dit probleem heeft. Veel directies, besturen en teams hebben dit spel gespeeld en zijn enthousiast. Op verzoek van een ethicus is er een tweede spel ontwikkeld met ethische vraagstukken, het ethiek spel. Hoeveel weten we nu eigenlijk echt van diegenen waarmee we werken of naast wie we (soms al jaren) zitten? En wat betekent het als we meer van die ander weten?

Het ontwikkelen is voor mij het leuke deel en ik heb nooit de intentie gehad hier een onderneming van te maken. Al vind ik het leuk als er af en toe nog weer een spel wordt verkocht. Zoals er laatst een aanvraag uit België kwam.

Wat zouden anderen over hdm moeten weten?

Nou ik denk dat er weinig mensen zijn die weten hoe professioneel deze club wordt geleid! Er zijn veel deskundige mensen die hier werken. Dat in combinatie met de bescheidenheid, heeft het low profile familieclub gevoel kunnen behouden. Heel knap. Onderschat deze club niet. Hdm heeft een heel goede jeugdopleiding met ook een niet te onderschatten samenwerking met de medische begeleiding.

Wat is je wens voor hdm?

De hoop is toch echt dat het een langdurige hoofdklasse club wordt. En niet dat, wat veel gebeurt, het een toeleverancier van goede spelers voor andere clubs wordt. Het huidige Heren 1 bestaat voor een groot deel uit eigen spelers, dat is een gevolg en kracht van de goede jeugdopleiding. Om in de Hoofdklasse te blijven bestaan is een grotere financiële investering ook belangrijk. Ook dat wens ik hdm toe.

Wat zou je zelf nog willen weten?

Wat ik zie is het belang van betrokkenheid van Heren 1 spelers bij de jeugd. Veel spelers coachen en trainen jeugdteams. Die kinderen krijgen daardoor een band en nemen hun ouders mee naar de wedstrijden. Dat is een goede manier om de band met het publiek te houden.

Tot slot, wie zou je zelf nog eens in deze rubriek willen zien?

Edward Vos de videoman. Dat is nou zo’n interessante man waar we lang niet alles van weten. Op de achtergrond betrokken.