2008 Brazilië | Curacao

Brazilië


Op 11 augustus vertrokken Catrijn, Edmond, Anniek en Florine voor de Youth Academy naar het zuiden van Brazilië om daar mee te helpen aan een project voor kansarmen.

We verbleven twee van de drie weken bij Liduine en Robbert (allebei ex-hdm'ers) . Zij wonen al een tijd in Brazilië en doen veel ontwikkelingswerk door middel van het project ASAS. De andere week logeerden we in gastgezinnen. Na een reis van 18 uur kwamen we aan op Florianopolis, een paradijsje. Het was daar winter, maar dat stelt niet veel voor in vergelijking tot onze winter. Na goed te hebben uitgeslapen zijn we naar het project gereden, een wijk genaamd Vila União.
Er zijn hier veel drugsproblemen en aan het aantal tienermoeders en straathonden is te zien dat deze wijk in een ontwikkelingsland ligt. ASAS probeert werkgelegenheden en mogelijkheden tot opleidingen te creëren om ouders aan het werk te krijgen. Op dit moment is er een cursus manicure/pedicure aan de gang waarbij een diploma valt te halen. Ook worden er havaiianas met kraaltjes versierd en ASAS zorgt dan voor exportlijnen. Voor de kinderen zorgt ASAS dat de creche en naschoolse opvang in goede staat blijven en worden verbeterd. Daarnaast worden er zo veel mogelijk activiteiten voor kinderen geregeld zodat die niet op straat belanden. Bijvoorbeeld muziek- en danslessen, aanleg van hardcourtveld voor sportactiviteiten, professionele grafitispuitcursussen en Engelse les.
Wij zijn hier drie weken geweest en hebben in de creche gewerkt, Engelse les gegeven op de naschoolse opvang, logo’s gemaakt voor ASAS en het wijkcentrum opgeknapt. Bij het schilderen van het buurtcentrum kregen we hulp van kinderen uit de buurt die maar moeilijk konden geloven dat we dit vrijwillig deden, maar het was goed om voor hun te zien dat het ook anders kan. Ook hebben we een meeting bijgewoond over de aanleg van een eventueel hockeyveld en de opzet van een stichting die dan hdm Youth Academy zou gaan heten. Er is een vereniging die een stuk grond beschikbaar wilt stellen, maar voordat alles zo ver is zijn we waarschijnlijk een jaar verder.
Naast het werk was er ook nog genoeg tijd voor leuke dingen. Liduine en Robbert hebben ons veel van het eiland laten zien en ons meegenomen om te gaan surfen op de mooiste stranden van het eiland. Verder zijn we nog gaan zandsurfen, naar het centrum geweest en uit geweest in grote discotheken.
Deze plek en reis heeft ons zo enthousiast gemaakt dat we graag nog een keer terug willen. Dan blijven we langer en hopelijk kunnen we dan beginnen met de opzet van hockey in Brazilië. Voor een vollediger reisverslag kunt u terecht op www.brazilieya.waarbenjij.nu.

Curacao 

Dit is een verslag van Marijn Kootker, Anouk Willemeur en Sven Berkhout. Zij hebben 3 weken vrijwilligerswerk op Curacao gedaan. Hun begeleiders vanuit hdm waren Mascha Kimman en Maurits de Vink.


Aangekomen op Curacao! 
Hallo iedereen! We werden door Robert, een van onze begeleiders hier op Curacao, vriendelijk ontvangen op 'het eiland'. We waren allemaal kapot, want het was voor ons gevoel natuurlijk 02.00 u 's nachts. Robert heeft ons naar het huis gebracht, dat op een heuvel ligt en een prachtig uitzicht geeft op Willemstad. Zaterdag hebben Robert en Riche (een vriend van Robert en ook iemand die ons bij de projecten zal begeleiden) ons een kleine rondleiding door Willemstad gegeven en hebben we boodschappen gedaan (bij de Albert Heijn!). Vervolgens lekker naar het strand gegaan (azuurblauwe zee, witte stranden, wuivende palmbomen....zijn jullie al jaloers?) en daarna Maurits en Mascha, onze twee begeleiders vanuit hdm zelf, van het vliegveld opgehaald. 's Avonds lekker met z'n allen gegeten en een heerlijk ontspannen avondje gehad. 


Zondag hebben we eerst alle informatie en het draaiboek doorgenomen met Robert en Etty, een collega van Robert. 
Werken bij créche Santa Rosa en klussen bij de Oranjeschool 
Maandag begon het echte werk. Om 08.00 uur werden wij verwacht bij de crèche Santa Rosa. Daar werden we zeer enthousiast ontvangen door 56 kids (tussen de 4 en 12 jaar) en hun begeleiders. We hebben daar ook de leden van het bestuur ontmoet, aan wie wij 1000 Antilliaanse gulden overhandigd hebben. Het begon wat onwennig, maar al snel hingen de kinderen om onze nek. We hadden best 5 extra armen kunnen gebruiken! Vervolgens gingen we met z'n allen in een kring staan waar we nog eens 'officeel' welkom werden geheten. Met de créche Santa Rosa gingen we dit keer naar Parrot Paradise (vogeltuin). De kinderen kregen daar een rondleiding en leerden veel over de verschillende soorten vogels. Na de rondleiding zijn we even wat gaan eten en mochten de kinderen per tweetal op een paard rijden.Na wat tegenstribbelen van Anouk en Marijn zijn ze doordat de kinderen hen overhaalden wel gegaan. 's Middags zijn we een begin gaan maken met schuren bij de Oranjeschool.Het was zeer zwaar werk met de hitte maar des ondanks waren we behoorlijk opgeschoten. We hebben raamkozijnen en het hekwerk geschuurd. 23 juli zijn we met de kinderen naar een struisvogel farm gegaan. Met een jeep reden we door het park en leerden veel over de struisvogels. Vrijdag 25 juli was onze laatste dag bij de crèche Santa Rosa. De ochtend begon met gezelschapsspelletjes waarna de 'ochtend-kring' volgde. Hierna kregen de kinderen een uitleg over alcohol -en drugsgebruik en het leren NEE te zeggen daartegen. Deze uitleg werd gegeven door politieagenten van D.A.R.E: Drugs abuse resistance education. 


Daarna volgde een rondrit in de partybus. Alle kinderen waren dolenthousiast en stonden allemaal te dansen in het gangpad! Voor ons een hele openbaring om te zien dat die kids op zo'n jonge leeftijd al zo goed kunnen dansen. Eenmaal teruggekomen bij de crèche wachtte ons een hele afscheidsceremonie. De kinderen hadden allerlei dansjes en liedjes (oa. van de Sound of Music) ingestudeerd en wij zaten als VIP's op de eerste rij. Ook kregen wij een mooie, grote kaart en een ingelijste foto van de kids: een hele mooie herinnering! Daarna volgde het echte afscheid. Toch bijzonder om te zien wat voor een hechte band wij met de kinderen krijgen (en zij met ons!) in een relatief korte tijd! 

Het Savaanhuis 
Maandag 28 juli begon ons derde project: het Savaanhuis, een vakantiehuis voor autistische kinderen. De 'werkdag' begon al vroeg: 08.00 aanwezig. Eenmaal aangekomen druppelden de kinderen langzaam binnen. Normaal gesproken zijn er maximaal 10 kinderen, maar vanwege wat problemen hebben wij er deze week 12! Een behoorlijke kluif dus! 
's Ochtends hebben we gezongen en papier-maché gemaakt, waarbij de kinderen erg veel persoonlijke aandacht nodig hadden. 's Middags zijn we met z'n allen naar Blauwbaai gegaan, waar de kinderen heerlijk konden spelen en zwemmen. 
's Avonds lekker boterhammen gegeten (aangezien we 's middags warm hadden gegeten) en geholpen met de afwas. Het was een behoorlijk pittige dag. We zijn het geen van allen gewend om met autistische kinderen te werken en het viel ons wel zwaarder dan we vooraf hadden verwacht. Gelukkig is de begeleiding van het Savaanhuis heel aardig en behulpzaam en hebben we daar dus veel steun aan. Zometeen lekker vroeg naar bed, want morgen worden we weer vroeg verwacht! 

Woensdag hadden we ook weer een mooi programma voor de boeg. We zijn de dag begonnen met zangtherapie. Vervolgens hebben de kinderen hun papier maché schalen geverfd, zodat deze helemaal klaar zijn voor de tentoonstelling. Daarna gingen we naar de vlindertuin. Donderdag 31 juli, was de laatste dag op het Savaanhuis. Na het ontbijt en het klaarmaken van de kinderen, kwam er een filmploeg van het programma 'Dune un chens' (gelijkwaardig aan 'Hart in Aktie' . Deze filmploeg kwam ons vijven interviewen en filmen over onze activiteiten en projecten hier op Curacao. Hoewel het wennen was voor de camera hebben we toch kunnen vertellen wat we kwijt wilden. Hopelijk is onze reportage snel te zien in Curacao, en met een beetje geluk wordt hij ook op TVWest uitgezonden en kunnen jullie er ook van genieten! Vervolgens hebben we een wandeling gemaakt naar de zoutvlaktes van Jan Thiel. De filmploeg ging ook mee zodat de interactie tussen ons en de kinderen ook kon worden gefilmd. Wij overhandigde hier ook 750 gulden aan het Savaanhuis, waar ze ontzettend blij mee waren. Daarna volgde de laatste duik voor de kinderen, deze keer in de Caracasbaai. Toen gingen we naar de Savaan om daar lekkere pannenkoeken te eten. Dat was alweer het einde van het kamp en de kids werden één voor één opgehaald. 

Klussen bij Cheche Mi amiguito 
Deze week stond het werken op Kresh Mi Amiguito op het programma. Wij moesten hier van palets een hek om het speelplein maken. Dinsdag kwamen we erachter dat schuren zonder twijfel het vervelendste klusje was van de afgelopen weken. Ook de combinatie Sven en de schuurmachine bleek geen succes! Svens been was het slachtoffer...No worries, hij leeft nog wel, al heeft hij nu nog maar 1.5 been, maar daar kan je ook prima mee verder! De rest van de dag hebben we de palets in allerlei vrolijke kleuren geverfd. 's Middags afscheid genomen van Mascha en Maurits, zij gingen naar Suriname en daarna tot 18.00 door gewerkt. Daarna thuisgebracht door Robert en Riche, en heerlijke pizza's gegeten. Vandaag verliep ongeveer hetzelfde als gisteren, afgezien van de oorlogswonden. Hoewel Marijn wel een mentale oorlogswond heeft opgelopen: zij hing vandaag namelijk met haar staart in de blauwe verf en nu vreest ze dat de schaar er misschien aan te pas moet komen om haar te verlossen van de blauwe plukken! Aanstaande vrijdag komt groep 2 al, en zondag stappen we alweer op het vliegtuig naar Nederland!

youth academy archief Overzicht