YA -Adventure Ardennen, februari 2010

 

 

Het begon allemaal beter dan gehoopt. 6 uur ’s ochtends op hdm verzamelen; 5 uur uit bed dus. Dat ging niet even helemaal goed voor iedereen *ahum* Julia *ahum*. Half 7 waren we, met z’n tienen in 3 verschillende auto’s, al onderweg naar SOS-Kinderdorp in Bande, België.

De aankomst tijd was ongeveer 3 uur later. Even rond gekeken en snel aan het werk. Met z’n allen hebben we uren lang dingen van een kant van een grote schuur naar de ‘zolder’ zitten sjouwen. Daarna mochten we ook nog de schuur helemaal wit verven. Hier begon het hele avontuur eigelijk al. Kleren (en gezichten) zijn nog nooit zó vies geworden van alleen maar even een paar uur verven. Ook zijn er vele dozen eten weggegooid – waarvan alles niet even eetbaar eruit zag (of rook)!

 

Rond 1 uur hebben we op z’n Belgies? gezellig een half stokbrood naar binnen gepropt, gezellig gepraat en zijn daarna weer verder gegaan met werken. De korte rondleiding van het dorp was best indrukwekkend. Er waren deze keer bijna geen kinderen, maar het zag er allemaal beter dan verwacht uit.

Ongeveer 50 minuten later (met de auto) waren we bij Reinier de ‘ultimate survivor’ waar we hebben overnacht. De slaapzaal was ook beter dan verwacht. Mattrassen lagen netjes op de grond of in stapelbed en er was zelfs een houtkachel die de kamer warm hield. Reinier woonde echter in een kamer die tergelijkertijd ook zijn keuken, slaapkamer, eetkamer en badkamer was. Ge-wel-dig!

We hadden geen 5 minuten rust of we moesten alweer mee naar een bos om hout te zoeken voor het grote kampvuur dat we die avond zouden maken. Het avond eten was ook heerlijk! Mascha had heerlijk gekookt (maakt schijnbaar ditzelfde recept (pasta met kip, courgette en pesto) elk jaar weer opnieuw).

Na het eten was het echt kenningsmakingtijd. Dat duurde wel 3 uur lang, waar iedereen iets over zichzelf heeft verteld en vragen beantwoord heeft. We zijn welliswaar allemaal dingen over elkaar te weten gekomen die we nooit verwacht hadden. Tijdens de 3 uur durende dropping (ja we werden opgepikt) en de wandeling de volgende ochtend leerden we elkaar allemaal nog beter kennen en kregen we informatie over de reizen en projecten die we deze zomer hopen te maken.

 

 

Door: Tessie en Myrthe