hoe verging het H1 op het EK 2012 in Hamburg
Op Hockey.nl is deze week een artikel verschenen waarin oud-hdm H1-speler Robbert van de Peppel aan het woord komt over het EK 2012. De coach van toen, Arnoud Schollema was dit jaar ook de coach van Zaal H1. hdm kwam zelfs tot de finale die het verloor...
bron: hockey.nl foto's: facebook Schlegel Eurohockey Indoor Club Cup
Na afloop van de training blijven de spelers van hdm nog even in de hal. De vloer is inmiddels bezet door een andere ploeg. Bij de aanblik van de concurrentie slaat bij de hdm-selectie heel even de schrik om het hart. ‘Het waren de Russen of de Duitsers. Dat weet ik niet meer precies, maar die stonden me daar een partij te beuken en te trainen. We dachten: dit wordt nog een taaie klus.’
Het is februari 2012 als hdm is neergestreken in Hamburg. In de indoorhal van Der Club an der Alster strijdt de Haagse landskampioen zaal samen met zeven andere clubs om de Europa Cup. hdm maakt zijn rentree op het hoogste Europese clubpodium in de zaal. Die eerdere kennismaking, zeven jaar eerder, verloopt weinig succesvol. hdm eindigt als zevende en degradeert naar de B-divisie.
Dat stapje terug moet in de Duitse havenstad worden voorkomen en daar zet het team ook op in. ‘We gingen erheen om niet zevende of achtste te worden. Van tevoren zeiden we tegen elkaar: we hebben het hartstikke goed gedaan als we vijfde of zesde worden’, zegt Robbert van de Peppel, die op dat moment bezig is aan zijn tweede en laatste seizoen bij het zaalteam van hdm.
De terughoudendheid in de verwachtingen is wel te begrijpen. De Nederlandse clubs zijn weinig succesvol in Europa. Sinds de start van de Europa Cup in de zaal (1990) staat geen enkele ploeg uit Nederland op de hoogste trede van het ereschavot. Amsterdam is er in de eerste editie dichtbij, maar verliest de finale. Daarnaast behalen de Amsterdammers in 2011 ook nog brons net als Hattem (1991) en Oranje Zwart (1992).
Eigen kracht
Van de Peppel: ‘We zijn van onze eigen kracht uitgegaan en hebben ons niet speciaal voorbereid op het toernooi. Op donderdag zijn we met een busje naar Hamburg gereden. Daar hebben we die avond nog getraind en zelfs nog rustig een biertje gedronken aan de bar. De volgende dag hebben we het op ons af laten komen.’
hdm vertegenwoordigt Nederland op de Europa Cup voor A-landen na het winnen van de landstitel een jaar eerder na een bloedstollende finale tegen titelverdediger Amsterdam. Pas 18 seconden voor tijd komt de Haagse ploeg op gelijke hoogte waardoor strafballen moeten bepalen wie de Nederlandse titel wint.
Tegenover broer Vincent
‘Mijn broer (Vincent, red.) keepte bij Amsterdam en ik nam de laatste en beslissende strafbal’, zegt Van de Peppel. ‘Ik heb het van tevoren nog met hem gehad over dit scenario. Ik zei toen ook tegen hem, dat, als het op strafballen aan zou komen, ik de laatste zou nemen. Toen ik die strafbal moest nemen, kwam hij nog wel stoer zijn doel uit lopen. Maar gelukkig maakte ik hem waardoor wij kampioen werden. Dat was mooi.’
In Hamburg zit hdm ingedeeld in een poule met SV Arminen uit Oostenrijk, het Russische Dinamo Elekstrostal en East Grinstead uit Engeland. Toch geen gemakkelijke poule. Arminen en Elektrostal hebben in de voorgaande jaren al wat Europese successen geboekt. De Oostenrijkers winnen in 2006 brons en halen een jaar later de finale, die wordt verloren. Elektrostal sluit twee jaar eerder het Europese zaaltoernooi af als derde.
Goed begin tegen Arminen
De strijd om de hoogste Europese clubtitel in de zaal begint voor hdm met een wedstrijd tegen Arminen. De Haagse ploeg kent een droomstart als Timmo Kranstauber al na twintig seconden de 1-0 op het bord zet. hdm blijft in het duel aan de goede kant van de score. Arminen komt nog wel terug tot 2-1 en 3-2, maar in de laatste minuut maakt Van de Peppel definitief een einde aan de Oostenrijkse hoop: 4-2.
Tegen de Russische kampioen Dinamo Elektrostal, dat in de eerste wedstrijd niet verder komt dan 5-5 tegen East Grinstead, loopt hdm vlak na rust uit naar 3-1. De Russen komt terug naar 3-3, waarna de Haagse ploeg opnieuw op voorsprong komt. Ook deze voorsprong wordt teniet gedaan. Negen seconden voor tijd beslist Roderick Beudeker met een rake strafcorner het duel: 5-4.
Met twee overwinningen en nog het pouleduel met East Grinstead te gaan, heeft hdm zich al geplaatst voor de halve finales. ‘Zoals gezegd, we gingen naar Hamburg om niet te degraderen en nu waren we al na twee wedstrijden al zeker van een plek bij de laatste vier. Dat hadden we echt niet verwacht’, zegt Van de Peppel.
Misschien is plaatsing voor die halve finales misschien ook weer niet geheel verrassend, want hdm heeft een goed zaalteam. ‘Op Oliver Polkamp na was dit hetzelfde team als waarmee we een jaar eerder landskampioen waren geworden.’
Mooie mix
Van de Peppel: ‘Het was een mooie mix. Er zat ervaring in de ploeg, maar ook de jonge jongens deden het niet slecht. Met Patrick Jacobs hadden we een goede keeper, de corner van Timmo (Kranstauber, red.) en ik maakte mijn acties. Het viel allemaal op z’n plek.’
Arnoud Schollema is de coach van het team. ‘Hij had op hoog niveau in de zaal gespeeld en nadat hij was gestopt met spelen, is hij eigenlijk vlak daarna het team gaan coachen. Arnoud was eigenlijk de perfecte match voor ons. Hij was best wel een boevenkop met een nonchalante houding. Als een of andere drammer voor de groep was gezet, was het waarschijnlijk niet gelukt. We waren nu zo ontspannen en relaxt. We waren allemaal vrienden van elkaar. We hadden een mooie ploeg.’
Laatste pouleduel
In de laatste poulewedstrijd tegen East Grinstead staat er niets meer op het spel. Een ticket voor de halve finales zit al in de tas en nadat Dinamo Elektrostal met 9-5 wint van SV Arminen is hdm ook al zeker van de groepswinst.
Het komt de wedstrijd met de Engelsen niet ten goede. De eerste helft is matig en dankzij doelman Jacobs is het bij rust 1-1. Na de pauze komt hdm sterker voor de dag. De eerste corner is meteen raak via Kranstauber. East Grinstead komt nog wel op gelijke hoogte, maar hdm is sterker en wint uiteindelijk met 4-2.
Tegen Egara in halve finales
‘Omdat we onze drie poulewedstrijden hadden gewonnen, ontliepen we de Duitsers in de halve finales. En die waren wel favoriet voor de eindzege.’, zegt Van de Peppel. hdm speelt later die dag tegen het Spaanse Club Egara voor een plek in de finale. ‘Dat was een gruwelijke wedstrijd. Gruwelijk in de zin van een mooie sfeer en goed zaalhockey.’
hdm kent een uitstekende start van het duel. Na vier minuten komt de Haagse ploeg op voorsprong via een benutte strafcorner van Roderick Beudeker. Na de Spaanse gelijkmaker golft het spel op en neer. Vlak voor rust rondt Goof van der Kamp een combinatie van achteruit af.
Egara maakt vlak na de pauze 2-2. Nadat Kranstauber hdm andermaal op voorsprong heeft gezet, komen de Spanjaarden opnieuw langszij. Beide ploegen krijgen kansen om het duel te beslissen. Jacobs houdt zijn doel schoon. Twee minuten voor tijd slaat hdm toe. Kranstauber pusht zijn ploeg uit een corner naar de 4-3 zege.
Euforie
‘Na afloop was de emotie en euforie echt wel dik’, zegt Van de Peppel. ‘Dit was zo onverwacht. Een finaleplaats! En ja in de finale, je had geen reet te verliezen. Je wilt het alleen maar zo goed mogelijk doen.’
In de finale treft hdm het Duitse Der Club an der Alster. Dat wekt geen verbazing. Sinds het ontstaan van het Europa Cup-toernooi in 1990 kent het evenement slechts vier keer geen Duitse winnaar.
Tegen de Duitsers in de finale
De thuisclub, die in 2005 de Europese zaaltitel heeft veroverd, eindigt net als hdm als poulewinnaar na zeges op Luzern (3-2), Club Egara (7-3) en Partille (4-3). In de halve finales wordt Dinamo Elektrostal met 8-3 verslagen.
Van de Peppel: ‘Voor de finale zat de zaal helemaal vol. Het puilde natuurlijk uit van de Duitsers, maar er waren ook wel wat hdm-supporters. Omdat er iets was met de geluidsinstallatie zong het publiek a capella het Duitse volkslied. Dat was heel vet om mee te maken.’
De entourage lijkt geen indruk te maken op hdm. De ploeg neemt in de finale brutaal de leiding via Van de Peppel en bij rust is het 1-1. ‘We speelden in de eerste helft echt prima, ondanks dat we het zwaar hadden. Ik weet nog dat we tegen elkaar zeiden: als we nu nog een doelpunt kunnen maken dan kan het misschien wel eens gebeuren.’
De Haagse ploeg lijkt kans te maken op de belangrijkste Europese clubprijs in de zaal. Lijkt, want in de tweede helft dendert Der Club an der Alster over hdm heen. Het duel eindigt in 7-3. ‘Na de rust was het klaar. Binnen vijf minuten was het geloof ik 7-1 voor de Duitsers. Toen was het wel gespeeld. Uiteindelijk kwamen we meer dan tekort.’
Trots ondanks nederlaag
De teleurstelling over de verloren finale maakt al snel plaats voor een gevoel van trots. ‘Ik durf wel te stellen dat het zilver met een gouden rand was. Dit was zo zwaar boven de verwachting. We gaan erheen om niet te degraderen en dan worden we tweede. We hebben niet echt een kans gehad in de finale, maar het toernooi kon eigenlijk al niet meer stuk. Dan kan je louter trots zijn denk ik’, zegt Van de Peppel.
‘We hebben met iedereen in de hal nog wat gedronken en daarna met het busje naar huis gegaan’, gaat Van de Peppel verder. ‘Uit Hamburg ben je toch vier, vijf uur onderweg. In principe moest iedereen maandag weer werken of studeren. Het zijn uiteindelijk wel drie, vier dagen geweest die iedereen is bijgebleven.’
Prestatie
De finaleplaats van hdm wordt in de jaren daarop niet meer geëvenaard of zelfs overtroffen. Een jaar na het zilver van hdm degradeert Amsterdam uit de A-poule waarna de Nederlandse vertegenwoordiging zelfs afdaalt naar de kelder van de Europese zaalcompetitie. Snel krabbelt Nederland weer uit de C-poule naar het hoogste divisie. In 2017 pakt Amsterdam Europees brons, maar degradeert afgelopen seizoen naar de B-poule waardoor SCHC komend weekend op het tweede niveau moet acteren.
‘Stiekem vinden we het wel leuk dat we die finale hebben gespeeld. Amsterdam is er daarna dichtbij geweest, maar ik zie het ook niet snel meer gebeuren dat een Nederlandse ploeg de finale haalt. Het is vrij uniek wat wij hebben gepresteerd.’