Ivar Knötschke: 'Zilver moet een springplank zijn'
De hdm vrouwen zitten inmiddels voor trainingskamp in Madrid als voorbereiding op de tweede seizoenshelft. Hockey.nl sprak coach Ivar Knötschke na het Ek.
BRON: HOCKEY.NL. FOTO'S: ROEL UBELS
De teleurstelling over de 4-2 nederlaag tegen Düsseldorfer HC in de finale van het EK voor clubteams in Den Haag maakte bij hdm al snel plaats voor trots over de tweede plaats. ‘We hebben ons eigen gezicht laten zien en uiteindelijk leverde dat een zilveren medaille op’, zegt hdm-coach Ivar Knötschke.
‘Ik ben heel trots op de meiden en ook op iedereen in de begeleidingsstaf. We hebben er echt hard voor gewerkt. Tegen een hele goede ploeg hebben we onwaarschijnlijk goed zaalhockey laten zien. Het is balen dat we de finale niet winnen, maar het hele weekend is het een groot feest geweest.’
Vertrouwen
Na de zaaltitel vorig jaar, de eerste in 35 jaar, mocht hdm voor het eerst in de historie Nederland vertegenwoordigen in de Europa Cup. ‘We wilden ons meten met de internationale top. Mijn stiekeme doelstelling was het bereiken van de halve finales en dat is gelukt. Dat wil niet zeggen dat de finale een bonuswedstrijd is, want we zijn topsporters en willen altijd winnen. Als topsporter kan je toeleven naar een doel en als je ziet hoe we hier naartoe hebben geleefd, geeft dat superveel vertrouwen voor de rest van het seizoen. We hebben het ervaren hoe het is en dat neemt niemand ons af.’
De ploeg werd in Sportcampus Zuiderpark massaal gesteund door het publiek dat gratis toegang had tot het evenement. In de finale werd zelfs de tweede ring in de hal opengesteld. ‘Fantastisch’, zegt Knötschke. ‘Dit publiek. Echt tof. Ik vroeg ook aan de manager en de fysio of ze ooit voor zoveel publiek hebben gespeeld. Ik heb een paar keer om mij heen gekeken. Je bent onderdeel van iets wat blijkbaar heel veel vreugde brengt. Dat overstijgt deze zilveren medaille wel.’
Finale
In de finale waren hdm en Düsseldorfer HC prima tegen elkaar opgewassen. De snelle voorsprong van de Duitsers wist de Haagse ploeg om te buigen in een 2-1 voorsprong. Een goede mogelijkheid op de 3-1 werd niet benut, waarna Düsseldorf op 2-2 kwam. De Duitse sloeg toe nadat hdm net even met een speler minder op het veld stond. Een benutte strafcorner betekende de 3-2. Hdm nam risico’s en Düsseldorf scoorde nog een keer en stelde de Europese zaaltitel veilig.
‘Elk foutje dat je maakt, hoe klein ook, straffen zij af’, zegt Knötschke. ‘Ik denk dat we in de wedstrijd zes fouten hebben gemaakt en ze hebben er vier afgestraft. Dat is hun kwaliteit. Die momenten hebben ook te maken met ervaring. Wij zijn een jonge ploeg en zij zijn daarin wat geslepener. Zij gaven ook echt vrij weinig weg.’
Toch had het in de finale net zo goed de kant van hdm op kunnen vallen. ‘De Duitse coach zei ook net na afloop dat de 2-2 precies voor hen op het goede moment viel. Die goal had niet vijf minuten later moeten vallen, dan hadden ze andere dingen moeten doen en hadden ze het niet gered, zo zei hij tegen mij. Zo close was het dus.’
Is Düsseldorf uiteindelijk dan wel de terechte winnaar? ‘Je kan er op twee manieren naar kijken’, analyseert Knötschke. ‘Wij hebben voor het grootste gedeelte het spel proberen te maken, druk hebben uitgeoefend en het meeste balbezit gehad. Op basis hiervan kan je zeggen van niet, maar als je zes foutjes maakt en er worden er vier afgestraft, dan dat is een vrij hoog percentage. Op basis daarvan is het terecht.’
Ervaring
Het spelen van de Europa Cup is een leerzame les voor de ploeg vindt Knötschke. ‘Technisch moet het nog beter. De Duitse dames kunnen met hun backhand net zo hard passen als met hun forehand. Daar wordt het tempo zoveel sneller van.’
‘Je moet meer eisen van elkaar’, gaat Knötschke verder, ‘want spelen ze betere systemen dan wij? Nee. Zijn ze getalenteerder? Nee. Het is gewoon de hoge eisen stellen aan jezelf, zoals niet accepteren dat een tien bal tien centimeter van de bedoelde plek afkomt. Dit toernooi heeft deze groep al hele hoge eisen gesteld, alleen mag er nog een tandje erbij.’
De Europese ervaring smaakt naar meer. ‘Absoluut, de intensiteit van de wedstrijden, de atmosfeer. Het is niet te vergelijken met de Hoofdklasse. Je wordt door iedereen naar grotere hoogten getild, door jezelf, door teamgenoten, door tegenstanders. Het is zo een andere sfeer. Hopelijk krijgen we over twee jaar een herkansing. Ik moet een manier verzinnen hoe ik dit tijdens de Hoofdklasse kan oproepen, want dan blaas je iedereen omver. Daar ben ik van overtuigd.’
Het hoofdklasseseizoen wordt op 1 maart hervat. Hdm, dat begint met een uitwedstrijd tegen Den Bosch, staat op een achtste plaats op slechts vier punten van een playout-plek. ‘Deze zilveren medaille moet een springplank voor ons zijn. We kunnen echt verbeteren. Al jarenlang bivakkeren we met hdm in de subtop. Maar als je de top vier wilt aanvallen en die ambitie hebben wij ook. Dan moet op het veld niet te vrijblijvend zijn. Dat klinkt misschien te negatief. Laat ik het dan anders zeggen: we mogen niet meer te snel tevreden zijn. Ik heb nu gezien dat het in de ploeg zit.’