Waarom speel jij bij hdm heren1?
Voordat ik naar hdm overstapte, speelde ik bij Alecto (Leiderdorp) en LOHC (Leiden). Het leuke - of nou ja soms wat minder leuk - voor hdm was dat wij in het verleden vaak tegen elkaar hebben gespeeld. Hierdoor kende ik al redelijk wat jongens van “binnen het veld”.
Na twee jaar LOHC was het voor mij tijd om een stapje omhoog te doen. Doordat hdm in het verleden altijd mijn grootste rivaal was geweest, was het in eerste instantie een moeilijke keuze om te maken. Toen ik tijdens mijn eerste training een aantal gasten schwalbes zag maken, dacht ik direct: “Ja hier hoor ik thuis!”. De club hdm bestaat uit heel veel warme mensen en ik kan mij bijna geen leven meer voorstellen zonder dat boevenpakje.  

Waar sta je en wat is jouw specialiteit?
Op papier sta ik in de spits. Daadwerkelijk speel ik als hoogste middenvelder. In het voetbal noemen ze het de nummer 10 positie. Mijn specialiteit is kansen creëren en corners halen.

Heb je verder nog een rol in het team of op hdm?
Binnen het team ben ik verantwoordelijk samen met een aantal andere jongens voor de social media berichten van H1.

Wat wilde je vroeger graag worden?
Toen ik jong was, wilde ik tandarts worden. Het leek mij wel wat om iedereen die vol met angst aankwam, uiteindelijk met een goed gevoel weg te kunnen sturen. Helaas bleken mijn talenten ergens anders te liggen, waardoor ik uiteindelijk in een ander vakgebied terecht ben gekomen.

Wat is het mooiste compliment dat jij onlangs hebt ontvangen?
Dat mensen trots op mij zijn over hoe ik ben omgegaan met mijn laatste blessure. Het was namelijk niet de makkelijkste periode in m’n leven. Ik ben blij dat ik nu eindelijk licht aan het einde van de tunnel zie. Het heeft namelijk veel te lang geduurd.

Wie is je grote voorbeeld en waarom?
Eigenlijk zijn het vier mensen! Om te beginnen mijn ouders. De route die zij hebben bewandeld is ronduit bijzonder te noemen. Gekomen vanuit landen waar het allemaal niet zo makkelijk als hier is, hebben zij een leven weten op te bouwen waarbij eigenlijk hun kinderen op nummer 1 staan. Ondanks hun pijn en het verdriet hebben zij ervoor gezorgd dat mijn broer en ik alle kansen van de wereld hebben gekregen. Soms zeg ik het te weinig tegen ze, maar ik ben ze hier enorm dankbaar voor. Ik hoop dan ook dat ik ze weer kan knuffelen, als dit stomme virus voorbij is.
Verder kijk ik met bewondering naar mijn broer. Zoals elk broertje opkijkt naar zijn broer, doe ik dat eigenlijk tot op de dag van vandaag nog steeds. Hij is zo enorm sociaal en slim dat het bijna schrikbarend is. Veel mensen zeggen altijd ‘jullie lijken zo op elkaar’. Dit wil ik wel even ontkrachten, aangezien hij wel gewoon echt veel minder knap is. 😉
Buiten mijn familie heb ik maar één voorbeeld: Lionel Andrés Messi. Want wat kan die gozer lekker voetballen.

Wat weet (bijna) niemand nog van jou en is leuk om delen?
Sinds Covid-19 ben ik weer begonnen met gamen. Ik blijk toch aardig wat talent te hebben voor Call Of Duty Warzone. Dus als de jonge lezers denken “ik zou graag een keer een potje willen spelen met Javier”, voel je vrij om mij toe te voegen.

NB: Alle eerder gepubliceerde profielen zijn terug te vinden via deze link