Na enig aftasten vanaf het beginsignaal bouwde zich een spannende wedstrijd op waarbij HDM en Pinoké opnieuw aan elkaar gewaagd waren. De eerdere confrontaties in de zaal waren in een 10-5 zege en een 2-7 nederlaag geëindigd. Na vijf minuten werd de score met een strafcorner geopend door Chris Taberima en probeerden beide ploegen elkaar te af te troeven met technische hoogstandjes en af en toe snelle uitbraken. Voor rust liep de Amsterdamse ploeg uit tot 3-1.

De tweede helft zette HDM de achtervolging in en kwam zelfs op 3-4 voorsprong nadat Chris via een strafbal zijn derde goal maakte. Een paar minuten voor tijd maakte Pinoké gelijk en even later kreeg Boris twee minuten tijdstraf. Pinoké profiteerde niet direct van de overtalsituatie. Nadat Boris met nog 40 seconden op de klok was teruggekeerd, sloeg Pinoké vlak voor het einde via de strafcorner alsnog toe (5-4).

,,We hielden het met z’n vijven goed dicht en gaven echt weinig weg. Wat dat betreft hebben we Pinoké bijna geen kans laten creëren. Toen we met vier man kwamen te staan door de gele kaart, hebben zij genoeg geschoven, gewacht en gepasst totdat ze een opening zagen om de bal de cirkel in te pushen. Wij dachten dat Pinoké de bal in het blok van Sander Groenheijde speelde. De scheidsrechters oordeelden anders: zij vonden dat hij zijn stick te laat op de grond had gelegd.’ Strafcorner dus. ‘We kozen ervoor om vol uit te lopen op Niklas (Wellen, red.). Hij pushte ‘m er mooi langs'', aldus Chris Taberima tegen hockey.nl.

,,Ik denk dat die gele kaart ons uiteindelijk genekt heeft, want na de gelijkmaker had ik het gevoel dat we eroverheen zouden gaan. Het mocht niet zo zijn en dat is natuurlijk teleurstellend. Tweede van Nederland is goed, maar het is niet waarvoor we kwamen.’'

Bekijk hier de foto's die Frank van der Leer maakte

Bekijk hier in ons HDM-Flickr account de foto's die Roel Ubels tijdens de finale maakte