De eerste keer was na een lange weg goed gegaan, tot een paar weken geleden bleek dat de leukemie was teruggekomen. Heftig, maar hij was onverschrokken en vastberaden.

De afgelopen weken is hij een paar keer opgenomen geweest in het LUMC omdat hij koorts had: maar dat was een goed teken, zei hij.

Toch wist ik dat het telefoontje van Hanneke slecht nieuws betekende: als gevolg van een bacterie/virus infectie was zijn bloeddruk zodanig gezakt dat het niet meer te behandelen was met medicijnen.

Ik kende Ap van het Maerlant Lyceum: hij speelde vaak met Groen Geel tegen HDM, daar ontstond de eerste vriendschap. Later toen wij beiden in het eerste speelden, hij bij Groen Geel en ik bij HDM, heb ik vele veren verder Ap kunnen overhalen naar HDM te komen.

Dat was wel tegen heilige huisjes schoppen, maar Ap was voldoende overtuigd van zijn eigen talenten om over te stappen naar HDM. En met succes! Hij speelde jaren in Heren 1 en de veteranen en werd een echte HDM’er. Coachte en trainde diverse teams, zat in verschillende commissies en werd later ook nog vertrouwenspersoon op HDM.

Ap was slim en bedachtzaam, zo hockeyde hij ook. Nooit onbaatzuchtig en altijd behulpzaam. Zeer sociaal betrokken en altijd beminnelijk, met pretogen, zonder geldingsdrang.

Na het hockey kregen wij vanuit HDM een vriendengroepje dat iedere woensdag ging golfen op Duinzicht en dat mede dankzij de bemiddelende inbreng van Ap nog steeds bij elkaar is. Maar de laatste jaren met wel erg veel afvallers door het leven dat zo ongenadig eindig kan zijn.

Ook bezochten we, soms meerdere keren per jaar het huis van Pieter en Erica in de Algarve, met een andere groep oud Heren1 spelers, waar we zo gastvrij werden ontvangen en zo verschrikkelijk veel hebben gelachen: onnavolgbaar!

De vriendschap met Ap, groeide vooral toen hij aanbood om mij te helpen om van LST een succes te maken. Hij was mijn rustpunt en vertrouweling, die nooit te beroerd was om zijn handen uit de mouwen te steken en mee te denken over gecompliceerde zaken.

Zijn beste vriend werd de afwasmachine en zijn zonneplek werd het heerlijke terras van LST.

Ap was een absolute winnaar die helaas de strijd heeft verloren.

Wat een topvriend!

Edwin van der Heide, erevoorzitter HDM