in gesprek met ... Helen Hukshorn, vertrouwenscontactpersoon
Het is woensdagavond 7 juni en de webredactie heeft een afspraak met Helen Hukshorn, vertrouwenscontactpersoon (VCP) bij HDM. We zitten in het clubhuis met zicht op het veld 1 dat momenteel gerenoveerd wordt.
Helen, vertel eens wat over jezelf. Wat is jouw connectie met HDM en wat doe je in het dagelijks leven?
Wij hebben twee zoons: de oudste is net 18 jaar en heeft net eindexamen gedaan en zit nu op Bali. Hij voetbalde altijd en onze jongste zoon wilde op hockey. Vanaf zijn zesde/zevende jaar hockeyt hij bij HDM. Hij wordt volgende week zeventien. Zo ben ik als hockeyouder bij HDM terechtgekomen. Ik heb een strategisch juridisch adviesbureau op het gebied van data en recht. Op mijn 40ste ben ik rechten gaan studeren en meteen daarna heb ik mijn eigen bureau opgericht. Ons bureau is gericht op gegevensbeschermingsrecht en zelf ben ik ook gespecialiseerd in gezondheidsrecht. Wij wonen in Den Haag in het Statenkwartier, lekker dicht bij de zee, want de familie surft, maar ik dan weer niet.
Hoe ben je vertrouwenscontactpersoon bij HDM geworden en hoe lang zit je al in ‘functie’?
Op enig moment ben ik gevraagd vertrouwenscontactpersoon te worden. Mijn voorganger stopte namelijk en toen heeft het bestuur mij gevraagd. Ik denk dat ik in beeld was omdat ik betrokken was bij de overdracht van de oude kledingsponsor naar de nieuwe: HDM ging naar Osaka. Verenigingen zoeken voor deze functie iemand die er affiniteit mee heeft en dat heb ik ook vanuit mijn juridische achtergrond. Ik ben eind 2019 gestart en ben dus nu zo’n 3,5 jaar vertrouwenscontactperoon bij HDM.
Had je al ervaring met sport en veiligheid?
Nee, ik had geen ervaring.
Wat doet een vertrouwenscontactpersoon precies?
Bij de vertrouwenscontactpersoon (VCP) kun je terecht als je vragen hebt over de manier van omgaan met elkaar binnen het team, bijvoorbeeld in geval van pesten, het gevoel er niet bij te horen door huidskleur, geloof of seksuele voorkeur of in geval van grensoverschrijdend gedrag. Eerste aanspreekpunt is vaak de coach, manager of aanvoerder van het team, maar bij de VCP kun je met deze zaken ook terecht. Ook als je wilt overleggen of jouw gedrag als trainer en/of coach verstandig is, indien iemand je direct of indirect beticht van ontoelaatbaar gedrag of als je twijfelt of je vraag bij de VCP op de juiste plaats is, kun je bij de VCP terecht. (Zie ook de HDM-website “vertrouwenscontactpersoon”: https://www.hdmonline.nl/index.php?page=4153&sid=1)
Het is belangrijk dat leden, ouders van leden, trainers, coaches, etc. zich realiseren dat de vertrouwenscontactpersoon er is voor iedereen.
Hoe werkt contact met de vertrouwenscontactpersoon in de praktijk?
Het is van belang dat iedereen die contact met mij opneemt, zijn verhaal kan doen. Soms voelen mensen een ‘drempel’ als ze bij mij hun verhaal doen, dus goed luisteren is heel belangrijk. Ik denk vervolgens mee over welke oplossing er is. En ik kan ook, als daar behoefte aan is, contact opnemen met de lijncoördinator of het bestuur om het verder op te pakken. Ik zorg dat er iets mee gebeurt, maar ik ben bijvoorbeeld geen mediator. Dat moet ik ook af en toe tegen mezelf zeggen, want ik ben een ‘actiegericht’ persoon, maar dat past dus niet bij mijn functie van vertrouwenscontactpersoon. In beginsel is alles wat er met mij wordt gedeeld vertrouwelijk, maar als het strafrechtelijk niet toelaatbaar is, dan moet ik dat melden. Gelukkig is dat tot heden niet voorgekomen. Het eerste contact met mij verloopt meestal via de mail of de app. Zowel mijn mailadres als mijn telefoonnummer zijn op de website te vinden. Vervolgens overleg ik of we telefonisch of ‘live’ afspreken en, in dat laatste geval: waar, dat wordt bepaald door degene die met mij contact heeft opgenomen.
Heb je het idee dat het bij de leden voldoende bekend is dat HDM een vertrouwenscontactpersoon heeft en in welke gevallen zij een beroep op jou kunnen doen?
Ik vind dit een lastige vraag. Ik word wel goed ‘gevonden’. Ouders en volwassenen weten me te vinden, maar jongeren kunnen zelf ook contact met mij opnemen en dat gebeurt nog niet vaak. Het gaat eigenlijk altijd via ouders. Dat is ook goed, maar misschien is het wel goed dat ook kinderen weten dat ik besta en dat ze weten dat HDM een bepaalde cultuur en beleid heeft op het gebied “veilige sportomgeving”.
De afgelopen jaren was een aantal sporten in het nieuws, omdat sporters zich niet veilig voelden. Denk bijvoorbeeld aan het turnen, maar ook in de hockeysport (Oranjevrouwen onder oud-coach Alyson Annan) voelen sporters zich niet altijd veilig. Als je een ding zou moeten noemen, wat is dan naar jouw idee de belangrijkste factor bij het creëren van een veilige sportomgeving?
De protocollen moeten steeds worden gecheckt en ge-update en onder de aandacht worden gebracht van vrijwilligers (zie de website: https://www.hdmonline.nl/index.php?page=5593&sid=6). Steeds moet “veilige sportomgeving” en “vertrouwenscontactpersoon” onder de aandacht worden gebracht. Er zijn op HDM mensen die goede ‘mediation’ vaardigheden hebben. Dat is ook heel belangrijk bij het oplossen van eventuele problemen.
Is er nog iets wat je aan de leden van HDM kwijt wil?
Sport kent vaak een bijzondere cultuur; wat de één grappig vindt, vindt de ander niet grappig. Als je het gevoel hebt dat er iets niet goed zit, is het goed om daar actie op te ondernemen en dat je contact met de vertrouwenscontactpersoon kunt opnemen. Verder denk ik dat het goed is om twee VCP’s te hebben. Meer mensen houden zich er dan mee bezig. De meeste clubs hebben er ook twee dus bij dezen de oproep, om je te melden als deze functie je aanspreekt.
Dank voor je tijd, Helen en dit gesprek! HDM vindt het belangrijk dat mensen je weten te vinden.
Zie voor meer informatie over een veilige sportomgeving: https://centrumveiligesport.nl