gevallen van onrecht, verdriet of domme pech zijn. Niet alle treurigheid springt in het oog. Sterker, sommige ellende is verborgen of wordt (en kan) verborgen blijven, maar daar is de ellende niet minder om geworden. Wat er ook allemaal van zij, ik heb bewondering voor mensen die zo hun best doen om ondanks de tegenslag voort te gaan en hoop dat ons hdm daar een bijdrage aan kan leveren door - bij wijze van voorbeeld - een vertrouwde omgeving te bieden. Kortom, een omgeving waar je je thuis voelt, waarvan je gewoon nog weet waar je moet zijn voor een glas bier of een knuffel of een goed gesprek (moet het wel over hockey gaan natuurlijk!). Afgelopen zondag kwam na een lange afwezigheid als gevolg van een zeer ernstig ongeluk onze vertrouwde Pepijn Schrijvers weer op de club. Ik begreep dat hij thuis plots had aangegeven wel weer eens naar hdm te willen. Op de club had van allerlei zijn aanwezigheid opgemerkt en is om beurten komen informeren naar zijn stand van zaken. Moet fantastisch voor hem zijn geweest. Toen ik op het punt stond om even hallo te zeggen zag ik dat de kieper van Nijmegen in vol ornaat stond uit te halen naar onze Robbert Schenk. Omdat dat uit de hand dreigde te lopen heb ik me even langs de kant gemeld en vergat daarna Pepijn een hand te schudden. Hopelijk weten Pepijn en zijn gezin dat ze altijd op hdm welkom zijn en op ons kunnen rekenen. Een beetje de vorm van solidariteit die Beudeker etaleerde na de brute aanval op “zijn” spits, maar dan in de maat (zeg maar!).

En verder meer goede geluiden. Nu ik weer terug ben van De Berg doe ik mijn best zo veel mogelijk potjes te zien. Eerst zaterdag een halve dag in de koude gestaan met van alles. Mooi hockey gezien, veel strijd en ik was bovendien getuige van de ontvangst door ons MD7 van MHC Berkel (hun wederpartij van de dag). Met vlaggen en toeters, spandoeken enzovoort, enzomeer. En na afloop warme chocolade maar daarvan leek het wel of die van thuis was meegenomen (de thermoskannen verdwenen weer in een tas!!). Anyway, een geweldig leuk idee dat goed ontvangen werd.

En toen zondag uit op Pinoké bij onze dames. Daar ben ik met een 2-0 achterstand in de rust vertrokken naar Den Haag om heren 1 te zien. Bij aankomst op hdm hadden onze dames alsnog gewonnen met 2-3. Was ik te vroeg vertrokken. Komende zondag ga ik met de dames mee naar Kampong. Ik weet nog niet of ik nu juist wel of nu juist niet met de rust weg moet. Lastige keuze! Heren 1 won verdiend en terecht. Waanzinnig slot waarover ik alleen maar kwijt wil dat de mannen op het veld uiteindelijk een koninklijke weg hebben gevonden en de laatste 2 minuten uittikten.

Komende donderdag 22 november hebben we de ALV. Afgezien van de laatste jaarprijs (de Jan Mulder Beker) en het afscheid van een aantal bestuurders, is het de avond van de cijfers. Als Yves en de administratie er klaar mee zijn dan komt de Kas Commissie er nog eens over heen asemen. Dan maar hopen dat de cijfers aan de linker- en de rechterzijde sluiten. En kloppen!

Altijd spannend!

Ik geef u een tip: kom ook! Het doet geen pijn en je bent er eens een keertje uit.

Ik ben er in ieder geval.

Jeroen Gribling